امروزه فرآیند فرزکاری به یکی از پرکاربردترین و متداولترین شیوههای تولید تبدیل شده است. یکی از اهداف اصلی در فرآیند فرزکاری افزایش قابلیت تولید است. در فرزکاری سرعت بالا با بار جانبی کم، کسر زمان ماشینکاری به زمان تناوب اسپیندل عدد کوچکی است. در فرزکاری با بار جانبی کم دو نوع ناپایداری تشخیص داده شده که ارتعاشات خود برانگیخته کلاسیک یا انشعاب Hopf و دیگری انشعاب Flip ناشی از آثار ضربهای هنگام ورود و خروج قطعه کار نامیده شدهاند. یکی از نیازهای اساسی برای فرآیند فرزکاری سرعت بالا پیشبینی نواحی برش پایدار میباشد. در این تحقیق، هدف اصلی پیادهسازی روش تحلیل المان محدود زمانی اصلاح شده که بتواند اثرات تغییر زاویه مارپیچ را برای یک سیستم ارتعاشی دو درجه آزادی پیشبینی نموده و دالانهای پایداری فرآیند فرزکاری را با دقت قابل قبول رسم نماید، میباشد. نتایج حاصل از شبیهسازی گواه این مطلب است که با افزایش زاویه مارپیچ به مقدار ° 30، ناپایداری مربوط به انشعاب Flip کلاً از مرز ناپایداری حذف میشود. توسط آزمایشهای فرزکاری نتایج حاصل از شبیهسازی بررسی شده و مورد تأیید قرار گرفته است.
)