تأثیر عوامل جوشکاری بر روی جوش لب به لب همزن اصطکاکی ورق های مس

موضوع اصلی پژوهش حاضر، بررسی تجربی اثر عوامل جوشکاری بر روی خواص مکانیکی جوش همزن اصطکاکی در اتصال لب به لب ورق ه ای
مسی است. در این پژوهش با استفاده از ابزار ویژه ای که دارای پین مربعی بدون رزوه است، جوش ه ای عاری از نقصی ب ر روی ورق ه ایی به
ضخامت 4 میلی متر و در محدوده وسیعی از سرعت های دوران و پیشروی ابزار ایجاد شده اند. آزمایش های کشش نشان می دهند که جوش ه ا
دارای بازده بالایی بوده و در برخی از آنها بازدهی اتصال بیش از 90 درصد است. همچنین نتیجه سختی سنجی جوش ها حاکی از آنست که
ناحیه تحت تأثیر حرارت در اطراف ناحیه هم خورده تشکیل شده است. این ناحیه کمترین سختی را نسبت به بقیه مناطق ج وش و مس پایه
داشته و تمامی نمونه های کشش از این ناحیه گسیخته شدند. در این مطالعه برای مقایسه و ارزیابی تغییرات سختی در محل جوش، با استفاده
از روش نوینی بر مبنای سختی سنجی روشی، نقشه سختی سطح مقطع عرضی جوش تهیه شده است. نقشه سختی سطح مقطع عرضی جوش
نشان می دهد که ناحیه هم خورده جوش همگن نبوده و نقاط مختلف آن دارای مقادیر سختی کاملاً متفاوتی هستند. از طرف دیگر مقایسه بین
مقاومت جوش و مقدار کمترین سختی در ناحیه جوش، تناسب بین آنها را نشان می دهد.