در تحقیق حاضر، ابتدا مقدار انرژی منتقله به یک ورق فلزی مدور، در اثر انفجار زیر آب یک خرج انفجاری متمرکز و مستقر در فاصله ای معین از سطح ورق، محاسبه می شود. سپس، انرژی کرنش ناشی از تغییر شکل ورق به یک قطعه مخروطی برآورد می شود. برای تحلیل پذیری مدل، سه فرض اساسی در نظر گرفته شده که عبارتند از: ثابت در نظر گرفتن ضخامت ورق قبل و بعد از تغییر شکل، عدم کرنش سختی ماده مورد استفاده برای قطعه کار و تغییرات خطی کرنش موثر. در نهایت، با مساوی قرار دادن انرژی دریافتی ورق، ناشی از انفجار و انرژی کرنش، مقدار ماده منفجره مورد نیاز برای عملیات شکل دهی انفجاری مخروط به دست می آید. علاوه بر این،آزمایشاتی در این زمینه طراحی و اجرا شده که نتایج حاصل از آن ها به همراه نتایج تجربی محققین دیگر با نتایج نظری به دست آمده از این تحقیق مورد مقایسه قرار گرفته اند. این مقایسه ها توافقات نسبتا خوبی را بین نتایج این تحقیق و نتایج تجربی نشان می دهد.
)