در بسیاری از طراحی های مهندسی، برای جلوگیری از و یا کاهش خسارات ناشی از برخورد،از سیستم های جاذب انرژی استفاده می شود. در این مقاله، ابتدا گزارشی در مورد چگونگی آماده سازی تعداد قابل توجهی سلول اکسترود به عنوان سازه های جاذب انرژی و نحوه بازپخت آنها ارایه می شود. سپس، نتایج حاصل از بیش از 90 آزمایش انجام شده در این تحقیق مرتبط با تاثیر پارامترهای هندسی، مانند ضخامت و ارتفاع سازه، پارامترهای مکانیکی، مثل تنش تسلیم سلول سازه و تغییر شرایط مرزی در میزان نیروی مچالگی در حالت بارگذاری محوری ثبت شده است. در بررسی این نتایج تجربی، شاخص های جذب انرژی مشخص و در ادامه تحلیل عددی سازه ها انجام شده است. در انتها، مقایسه ای بین میزان و نحوه جذب انرژی در نتایج تجربی و عددی صورت گرفته که براساس این مقایسه، اختلاف نتایج حدود 3 الی 8 درصد است.
)