در این پژوهش، انتقال حرارت جانبی از دیواره‌های مشعل متخلخل استوانه‌ای (تقارن محوری) و تأثیر آن بر رفتار حرارتی مشعل مورد تحلیل عددی قرار گرفته است. برای این منظور، معادلات حاکم در مختصات استوانه‌ای در جهتهای طولی و شعاعی برای گاز پیش مخلوط متان و هوا در شرایط مختلف حل شده‌اند. برای آن که بیشترین تأثیر اتلاف حرارت مورد بررسی قرار گیرد، از نسبت اختلاط استوکیومتریک که بیشترین دمای شعله را ایجاد می‌کنند و بیشترین اتلاف حرارت موجود را دارد، استفاده شده است. برای مقایسه نتایج عددی و تجربی، یک نمونه مخلوط رقیق مورد استفاده گرفته است. بر اساس نتایج به دست آمده، فرض آدیاباتیک بودن دیواره‌ها و در نتیجه حل یک بعدی معادلات صحیح نیست. زیرا، در حالت آدیاباتیک چنانچه مشعل به صورت یکبعدی شبیه‌سازی شود، گرادیان دمای جامد در نزدیکی دیواره مثبت به دست می‌آید که خلاف نتایج تجربی است. دلیل این رفتار را می‌توان تأثیرپذیری بیشتر نواحی مرکزی مشعل از انتقال حرارت تشعشعی مرز خروجی به اطراف مشعل دانست. وجود اتلاف حرارت به دست آمده از مدلسازی عایق به کار رفته در آزمایشهای تجربی مشخص نمود که حدود 6% انرژی ورودی گاز توسط دیواره‌های جانبی تلف می‌شود. این اتلاف حرارت باعث کاهش کلی دما، به خصوص در نزدیکی دیواره، شده و حتی بیشینه دمای شعله را در خط تقارن محوری تحت تأثیر قرار میدهد. کاهش حداکثر دمای شعله بر نتایج عددی نرخ تولید مونوکسید نیتروژن نیز اثر گذاشته و آن را به سمت مقادیر تجربی نزدیک‌تر میکند.
)