در این مقاله، طراحی سیستم تعلیق فعال 4/1 خودرو با محوریت مد لغزشی و با استفاده از استراتژی مدل مبنا انجام گرفته و سپس بهبود یافته است. هدف از طراحی این سیستم، ایجاد مصالحه بهینه بین جابهجایی بدنه خودرو و پایداری چرخها روی جاده است تا ضمن سفر، هم راحتی سرنشینان تأمین شود و هم امکان فرمانپذیری و کنترلپذیری خودرو به نحو مطلوبی فراهم باشد. در این مقاله پس از معرفی مدل-های ریاضی قلاب آسمانی و زمینی، عملکرد کنترلکنندههای مدل مبنای تکی و پیوندی مورد بررسی قرار گرفته و در ادامه جهت بهبود رفتار سیستم، ابتدا چرخش بهینه سطوح لغزش و سپس استفاده از یک سیستم فازی برای تنظیم پارامتری که نقش تعیینکننده در ایجاد مصالحه بین جابهجایی بدنه خودرو و چرخها دارد، ارائه شده است. نتایج شبیهسازیها، کارایی روشهای پیشنهادی جهت بهبود عملکرد سیستم را به خوبی نشان میدهد.
ظهیری پور, سیدعلی, & جلالی, علی اکبر. (1392). بهبود کنترل مد لغزشی مدلمبنای پیوندی سیستم تعلیق فعال خودرو با استفاده از چرخش بهینه سطوح لغزش و منطق فازی. مکانیک هوافضا, 9(2), -.
MLA
سیدعلی ظهیری پور; علی اکبر جلالی. "بهبود کنترل مد لغزشی مدلمبنای پیوندی سیستم تعلیق فعال خودرو با استفاده از چرخش بهینه سطوح لغزش و منطق فازی", مکانیک هوافضا, 9, 2, 1392, -.
HARVARD
ظهیری پور, سیدعلی, جلالی, علی اکبر. (1392). 'بهبود کنترل مد لغزشی مدلمبنای پیوندی سیستم تعلیق فعال خودرو با استفاده از چرخش بهینه سطوح لغزش و منطق فازی', مکانیک هوافضا, 9(2), pp. -.
VANCOUVER
ظهیری پور, سیدعلی, جلالی, علی اکبر. بهبود کنترل مد لغزشی مدلمبنای پیوندی سیستم تعلیق فعال خودرو با استفاده از چرخش بهینه سطوح لغزش و منطق فازی. مکانیک هوافضا, 1392; 9(2): -.