در این تحقیق، برای درک بهتر اثر افزایش غلظت اکسیژن در موتورهای احتراق داخلی، از شبیهسازی عددی موتور XU7 در نرمافزار GT-Power استفاده شده است. نتایج حاصل از شبیهسازی افزایش حدود 8 درصدی گشتاور و توان، و کاهش حدود 7 درصدی میزان مصرف سوخت ترمزی را در 23 درصد حجمی اکسیژن افزودهشده نشان میدهد. تنها اثر نامطلوب این تغییر افزایش اکسیدهای ازت میباشد. بهمنظور کاهش اکسیدهای نیتروژن خروجی، یک متغیر زمانی مناسب انتخاب شد که بتواند این اثر را تعدیل کرده و گشتاور و توان افزودهشده را بیش از حد کاهش ندهد. پس از انتخاب متغیر زمانی مناسب، بهمنظور یافتن مقادیر بهینه اکسیژن و متغیر زمانی موردنظر که در اینجا زمان جرقهزنی است، از اتصال GT-Power با Simulink-MATLAB و همچنین ابزار شبکههای عصبی نرمافزار MATLAB استفاده شد. هدفگذاری بهینهسازی روی کاهش 50 درصدی میزان اکسیدهای نیتروژن نسبت به حالت غنیسازیشده با 23 درصد حجمی اکسیژن و افزایش 5 درصدی توان نسبت به حالت بدون غنیسازی، پایهریزی شد. مکانیزم طراحیشده قادر است با توجه به هدفگذاری فوق، ورودیهای موردنظر (اکسیژن افزودهشده و زمان جرقهزنی) را بهینه نماید.
)
